AYRILIK

Ayrýlýðýn gözleri sel, daðlarý duman
bir çoban kavalýdýr yüreðimde her gece aðlayan
sesimde fasýlasýz figanlar
göðsümde kýrýk karanfil feryadý
korlar akarken dilimden
sözcükler ölüyor dudaðýmda sessizce
yaðmur iniltileri sarýyor her yerimi
kefensiz kalýyor þiirler

Sosyal Medyada Paylaşın: