ey tekrarý olmayan zaman ! gönül dediðim, gönül bildiðim hanedan... tiz çýðlýklarýn zihinsiz kalesinden, gel ! mahmurlu büyüdüðüm þehir uyanmadan.
ilave hecelere susayan heyecandan, hesap bilmeyen; sona kalan son aþýktan, derin nefeslerin, yüksek deðerinden, çýk gel; yüreðim afetlerle kurumadan !
hapsedilmiþ hesaplarýn yangýnýnda, kurumuþ dallar bedenimi sararken istilayla gayret; sana, yoluna yoldaþ iken, gel zaman ! eline ayaðýna pranga olmadan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sibel yunlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.