son numûne

düþer yüzün ayna misali nehrin suyuna
ve ben;
acemi heyecanlara gebe olan,
bozarým lâl halini, dönerim çýðýltýya.

mahrem arzlarýn cilveli gülüþleriyle
yýkanan mehtaba mavi tutan gölgenle
gelen aþk... red olmaz doðumuna,
sarýlýrým yâr karýþmak istediðim özüne.

yedi kat semâdan inen çömlekçiye,
emanet olmuþ bedenim ile
ya sen yâr;
saklar mýsýn beni son numûne diye.






Sosyal Medyada Paylaşın: