Sevmek Lazım Riyasızca

Adam geçinen arsýz, edepsiz birileri
Binmiþ garez atýna, kin kusup saldýrýyor
Riyasýzca yaktýðým dostluðun fenerini
Fazla aydýnlýk deyip aradan kaldýrýyor


Söyleyin, yanlýþ mýdýr edeplisi kelamýn
Dünya kime kalmýþ ki, nazla alýr selamýn
Mert olmayan namert in kapýmýzda iþi ne?
Kýrýlmalý diviti, ar olmayan kalemin


Ýlim irfan bilmezler, ihvandan olamazlar
Havanda su döverler menzili bulamazlar
Ýrticai kafayla, âlimlerin ceminde
Ömrü billâh çýrpýnsa, tövbe yer alamazlar


Bulmazlarsa doðruyu, kendileri bilirler
Sevemediðine piþman milyonlarca ölüler
Aç, susuz, sefildiler, insanlýðýn aþkýyla
Arif tiler, çarýksýz yürüyorken Veliler


Ýþte böyle dostlarým, düþeni alsýn herkes
Ebedi deðil elbet, çýkacak bir gün nefes
Çakalýnki baðnazlýk sözüm Hakk’ý ayana
Anlamaz gelecekler, pes canlar þimdiden pes

Sosyal Medyada Paylaşın: