Sevmek Lazım Riyasızca
Adam geçinen arsýz, edepsiz birileri
Binmiþ garez atýna, kin kusup saldýrýyor
Riyasýzca yaktýðým dostluðun fenerini
Fazla aydýnlýk deyip aradan kaldýrýyor
Söyleyin, yanlýþ mýdýr edeplisi kelamýn
Dünya kime kalmýþ ki, nazla alýr selamýn
Mert olmayan namert in kapýmýzda iþi ne?
Kýrýlmalý diviti, ar olmayan kalemin
Ýlim irfan bilmezler, ihvandan olamazlar
Havanda su döverler menzili bulamazlar
Ýrticai kafayla, âlimlerin ceminde
Ömrü billâh çýrpýnsa, tövbe yer alamazlar
Bulmazlarsa doðruyu, kendileri bilirler
Sevemediðine piþman milyonlarca ölüler
Aç, susuz, sefildiler, insanlýðýn aþkýyla
Arif tiler, çarýksýz yürüyorken Veliler
Ýþte böyle dostlarým, düþeni alsýn herkes
Ebedi deðil elbet, çýkacak bir gün nefes
Çakalýnki baðnazlýk sözüm Hakk’ý ayana
Anlamaz gelecekler, pes canlar þimdiden pes
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.