Gözlerime bakarak söylediðin sözler geliyorda aklýma
Baþým önüme eðiliyor
Aðlamaklý duygular büyüyor içimde
aðlamýyorum iþte, dediðim gibi duygular aðlýyor
Utanýyorum kendimden, ama asla utanmadým sevgimden..
Nasýlda kandým gözlerine, sözlerine, nasýl
Yüreðinden hiç bahsetmiyorum zaten
yürekli insanlar yüz üstü býrakmazdý biliyorum
Aþkýn sýrtýna ihanet damgasý vurmazdý
Oda yetmezmiþ gibi aþkýný üç kuruþa satmazdý..
Çok tuhaf duygular barýnýyor içimde biliyorum
Sen beni öldürmekten beter etmiþken
Ben sana deðer veriyorum
Kötüde olsan iyide sansam
Sevdiðimdi diyorum
Yalanlarýylada olsa yüzümü güldürdü diyorum
Ama artýk benim için sýradan bir insansýn
Eskici misali boþ sayfalara seni satýyorum
Arada bir acý çekiyorum
Vay anasýný nede sevmiþtim diyorum
Deli olup konuþuyorum
yaprak olup dökülüyorum
Su olup akýyorum zaman misali
Geçsede içimdeki yara
Gece çökünce kaza ediyorum sensizliði sevgili...
Nasýl öldün bende
Sabahlara yas tutuyorum
Kan çöksede gözlerime
Artýk ne önemi var
B’akamayacak gözlerine...
Ahmet ÇALIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.