Düş Patent Enstitüsü

Susmalarýmýzýn kýyýsýnda buluþtuk bu gece
Sonu unutulan bir konçertoya aldýðýmýz iki biletle girdik ruhumuza
Biraz canýmýz yanacaktý ama çok heyecanlýydýk
Onu bilmiyorum ama benim dudaklarým provasýzdý
Ýkimiz de biliyorduk
Ýki kadeh þarap okyanusu kýrmýzýya boyamayacaktý
Ama biraz karanfil dolaþacaktý tenimizde
Ona söyledim
Su olmazsa ebru da olmaz dedim
Çakýl taþlarýna þiir rengini veren suyun bize çarpmasýydý dedim
Pencere açar, toprak girer
Toprak çýkar, bir heykel aðlar dedim
Uzun uzun dinledi beni
Dinlerken gözleriyle masmavi bir balýk örüyordu
Gözyaþlarý pul pul
Dökülürken yüzgeçlerinden
Bir sürahinin içinde öyle aðrýsýz bir balýk olsam
Der gibi baktý
Ben de ona baktým
On beþ yaþýmla
Yirmi bir yaþýmla
Otuz beþ yaþýmla
Kýrk yaþýmla baktým
Geçen mevsim sarýldýðým gibi baktým
Çocuk gibi de baktým, kýzar gibi de
Üzer gibi de, güler gibi de
O ise
Üstüne basýlmýþ bir çiçek gibi çaresizdi

Sanki
Nesi var doktor? Dediðimde
Kanatlarý ezilmiþ denecek gibi
Ýyileþir mi?
biz elimizden geleni yapýyoruz
Peki
Elinizden geleni ardýnýza koymayýn
Kaç dikiþ attýnýz ruhuna?
Onu biz bilemeyiz siz bilirsiniz
Evet biz biliriz
Keþke daha önceden de bilebilseydik

Vakit geçtikçe zaman nasýl da ýslanýyor deðil mi
Bu sözcüklerin ýslak hali mi daha iyi kuru hali mi
Bu ayrýntýlar bittiyse eðer cebimizde
Derin dondurucu da biraz daha ayrýntý olacaktý
Getireyim mi?
Dedim
Hangi ayrýntý panzehir olmuþ ki çukurlarýmýza dedi
Sen de havada bir imkansýzlýk tadý alýyor musun dedi
Umarsýzca baktým tek kiþilik aynama
Ne bu dedi
Kullan at aynalardan dedim
Gör ve at
Þimdiye o yakýþýr

O da istemiyor yer göstericinin ýþýðýný
Koltuklarýmýza oturuyoruz
Kapý aralanýyor
Biraz huzur giriyor sanki kapý aralýðýndan
Merdiven çok kaygandý
Ama yine de ellerine ulaþtým
Yaþlý bir ilkbaharýn elleri gibi
Güz döken bir aðýrlýk gibi
Çok heyecanlýydýk
Odanýn tavaný açýldý birden
Ekþi elmalar veren bir aðaç göründü
Hayret
Sen ekþi elmalarý çok seversin dedim
Tam o anda iþte
Kitaplýktan bir kitap yere düþüverdi
“ruhun dönüþümündeki sürprizler ve akýl almaz elementler”
Bu hiç de romantik bir isim deðil biliyorum
Bu imalar sabaha sað çýkar mý onu da bilmiyorum
Ama moleküler bir dinginlik var evet
Ýki kiþilik bir fizik kanunsuzluðu

Zamanýn kendi içinde kýrýlmasý bu
Meðer o fýrça bizden habersiz
Son darbesini de vurmuþ sessizliðimize
Resim bitti
Boyalar masum ve sakin
Fotoðrafçý sesleniyor :
“ayný anda karmaþa deyin lütfen” çekiyorum
Biz sadece bir takým insanlarýz
Bir takým sevdalar yaþayan
Aslýnda çok yakýnýmýzdaki takým yýldýzlarý gibi
Evet acýlarýmýz bir markadýr
Biz de aldýk düþlerimizin patentini
Asla telif hakký istemedik mutsuzluklarýmýzdan
Bir gece þaþkýnlýðýnda
Anýlarýmýz tam Cumayý gösterirken…

Oktay Coþar



Sosyal Medyada Paylaşın: