Yüzlerin az olduðu bir gecede, Sisin içinden fýrlarcasýna ýþýk, Karanlýk sanýlan nemli bir cadde, Oralarda birisi; yalnýzlýða âþýk.
Ýlerlemekle görülmeyen incecik sokak, Kýyýsýnda kývrýlmýþ; bir kedi yatýyor, Bu gece; þaþýrmýþ kendini, biraz kurak, Iþýklarý yutmuþ sis, gözler parlamýyor.
Ne bedenler görünüyor tamamen, Ne de sevinçler, sinirler anlaþýlýyor simada, Etrafý örten bulutlar çok centilmen, Gizliyor bakýþlarý, yok ediyor beni; Uzaklaþtýrýyor insanlardan o beyaz karanlýðýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.