Sonunda Namusa Leke Sürdüler....
Var ise yýlanda kuyruk acýsý,
Mutlaka sonunda ayacak gardaþ!
Kýrk yýl geçse bile geçmez sancýsý.
Seninde canýna kýyacak gardaþ!
Münafýk her zaman kullanýr dini,
Kardeþine bile kusarlar kini…
Ýkiyüzlü lâin, hinoðlu hini,
Baþýmýza baþkan sayacak gardaþ!
Hain kafa tuttu mahsur görmedi,
Terör canlar aldý kafa yormadý,
Devletim deyip de hesap sormadý,
Belli ki devleti bayacak gardaþ!
Belli oldu hayra okunmaz niyet,
PeKaKa’ya halý, orduya diyet,
Bitirdi Devleti, gitti ciddiyet!
Devletin dibini oyacak gardaþ!
El ne derse hemen yaptýlar onu,
Baþ eðdi zalime belloldu sonu,
Önce tutuklayýn, bulunur konu,
Askeri çuvala koyacak gardaþ!
Güvenim, þerefim, namustu ordu,
Varlýðýyla bile vatan korurdu,
Gafille bir olup hain kudurdu,
Vatanýn temeli kayacak gardaþ!
Daðdaki þerefsiz, þeref konuðu,
Ordumun baþkaný örgüt sanýðý!
Savcýlar, hâkimler görgü tanýðý,
Niyeti, baþýný yiyecek gardaþ!
Düzeltti bire bir “Erk’im” diyeni,
Taç etti baþýma “kürküm” diyeni,
Haine deðiþti “Türküm” diyeni,
Yok mudur sesimi duyacak gardaþ!
Þahan der dönülmez yola girdiler,
Benlikten, kimlikten ödün verdiler,
Sonunda namusa leke sürdüler,
Vatandaþ kefeni giyecek gardaþ!
MEHMET ÞAHAN
06.01.2012-ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.