Hayret

Tenimi eritir mi diyorum soluðum sana deðdiðinde
Kalbin hýzlanýr mý gözlerim gözlerinle seviþirken
Utangaç mýsýn yoksa kaçýrýr mýsýn beni benden
Öylesine özledim ki saçmalýyorum , hayret...

Dokunduðumda o pürüzsüz tenine içim sessizleþirdi
Sanki dünya durmuþta bizi seyrediyordu
Unuttuðum o çocukluðum kollarýna sarýlmak istiyor...
Sýcaklýðýnla sar beni , sensiz býrakma saklý düþlerimi....

Gözlerinde batan güneþi hayal ettim
Mehtaplý geceler düþledim en tenha sahillerde
Yýldýzlarýn kayýþýný izlemek isterdim gözlerinde
Sustum , söylenmedik bir çok cümlemin içinde....

Ben sana gözlerin kadar yakýným
Gördüðün uzaklýðý bir kenara býrak
Kapat gözlerini yalnýz beni düþün
Nefesim boynuna deyince anlayacaksýn

Ruhun Bir boþluktaydý benden uzakta
Ellerimi tutan yok diyordun hesapta
Aklým firardý gözlerim yollarda
Þimdi kapat gözlerini , yanýndayým

Görebildiðin nedir ki senin kalbimin derinliðimi
Yüzünde seçebildiðim sað yanýndaki benin mi?
Senin için yanýp tutuþan bu sevdada
Ellerinin uzanamadýðý yer senin mi?

Aklýmý basýndan alacak sadece senin güzelliðin
Gözlerin teninin ulaþamadýðým benliðin
Saclarýnýn arasýnda dolaþmak isterken ellerim
Sensizliði yazýyor bak çaresizim

Ben bir dað idim üzerimde çiçekler büyüttüm
Senin için Rüzgarlar estirdim bilmedin...

Kim Gün dese Gecedeyim ...
Sessizlik içimde ayaz ...
Tenim ter içinde Üþüyorum...
Yoksulluðumun adý sen ah birde bilsen...

Bakmaya utanýrken gözlerim sana
Sensizliði azaltýr diye iç çektim
Kokunu nefes nefese içime hapsettim
Saclarýný savururken rüzgara

Gözlerinin bana bir umut borcu var
Günü yok tarihi silik
Kim bilir hangi mevsimin ardýndan gelecek
Kim bilir hangi kuþun kanadýnda

Güldüðüm yüzüm sana yeterli gelmiyorsa
Yettiðince dökerim kelimelerime
Alýrsan senin ne býrakýrsan benim ...

Laf anlamaz söz dinlemez Urfalým
Gözlerinden geçtiðim günlerimi özledim
Öyle uzaklardan bakma sevdana
Yaklaþ bir söz et kulaðýmdan ruhuma...
Üþüyorum , sýcak nefesinle iþle içime

Farz et öldüm , ki sensiz ölüyüm...

Yunus Özkan

Sosyal Medyada Paylaşın: