Gece sessiz saatin tik tak sesleri yankýlanýyor kulaðýmda. Seni düþünmek için sýðýndýðým geceyi bölen o ses... Ama senin gibi karanlýk bu gece Ulaþýlmazlýðýn kadar uzak yýldýzlar Birde içinde seni bulduðum kitabým Okudukca seni buluyorum Kendimi buluyorum O sevgiye benim kadar aç mýsralarda. Hiç bilmediðim kokunu ... Hiç bilmediðim seni... Sabahýn dördünde seni özletiyor bana Seni anlatýyor Keþkelerimi yaþatýyor aslýnda Sana olan ama seninde bilmediðin keþkelerimi.
Gecenin karanlýðýna savuruyor sonra beni Týpký sen gibi, yaþam gibi... Ve ben hergece yastýðýmýn altýnda sakladýðým Ve kimse görmesin diye gizlice çýkardýðým Hayallerime dalýyorum sevgili...
Sosyal Medyada Paylaşın:
pınar bulunti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.