fırtınalı yaşantım...

Fýrtýnalý bir hayattý yaþantým
Kimi zaman esip geçer, kimi zaman savururdu.
O fýrtýna ki hiç dinmeyen
Herþeyi alýp götüren
Bulutlu ve güneþli günlere hasretlik ettiren
Sevgiyi bile yok edip geçen, dostluðu silen
Peki benim hasretim, özlemim neden ?
Kimim sence kimim ben ?

Yanlýzlýk ilke edinmiþ sanki beni
Ne yanlýzlýk birakdý beni, ne ben!
Kaderimdi belki fýrtýnalý hayatta yaþamak
Yolumdu belki gitmek zorunda olduðum
Kimi virajlý kimi kasisli...
Kimi kayalý kimi taþlý
Düþe kalka çýrpýna çýrpýna
Gittim hiç durmadan
Ayaklarýmý basa basa
Çünkü yanlýzdým ben

Çocukdum belki hiçbirþeyden anlamayan
insanlarý tanýmakda zorlanan
Hýzlý düþünüp yavaþ adým atan
Ama neden...
Bütün mahsumluðumdu alet edilen
Belki saflýðýmdý hedef seçilen
Ama çocukdum ben.

Sevmek istedim ...
Sadece sevmek ve sevilmek
Yanlýzdým çocukdum ama !
Duygularým vardý yok edemedim onlarý
Býrakamadým köþelere/ saklayamadým sandýða/koyamadým rafa
Hep taþýdým...
Aðýrda olsa taþýdým ben
Hemde prangalar taka taka taþýdým

Hep ulaþmaz oldum mutluluða , huzura
Ulaþsamda elimden aldýlar.
Neden ama ?/ bende insaným
Benimde duygularým benimde hasretlerim
Benimde özlemlerim vardý.

.....................

Sosyal Medyada Paylaşın: