EFEM BENİM
Baba; ana; abim; bir de sen efem!
Aðlarým, inlerim, dolmak bilmez çilem,
Gittin… Gittin eyvah! Ben ki sensiz n/idem,
Bekçi efem benim; benim bekçi efem!
Baþtan altýncýsýn, üçüncüsün sondan,
Soru bankasýydýn, cevap hazýr O’ndan,
Zarar görmez senle kimse ondan bundan,
Bekçi efem benim; benim bekçi efem!
Bir babam, bir anam, bir aðam bir sen de,
Aðladým… Aðladým… Bilmem ki hiç ben de,
Gördüm seni tatlý uyurken kefende,
Bekçi efem benim; benim bekçi efem!
Ben okusun diye can atardýn hepten,
Ýðnen düþmezdi hiç baþýndaki kepten,
Desteklerdin beni her daim yürekten,
Bekçi efem benim; benim bekçi efem!
Mektep hayatýmda hep yemek taþýrdýn,
Engelleri bir, bir önümden aþýrdýn,
Asla dalaþmadýn candan barýþýrdýn,
Bekçi efem benim; benim bekçi efem!
EGE TIP’TAYIM ben, ciðer nakilliyim,
Bazen üzgün-süzgün, bazen de afilliyim,
Bilmem ki nakilde kimden torpilliyim
Bekçi efem benim, benim bekçi efem!
Ameliyat oldum, normal odamdayým,
Uzman doktorlarla senle sorgudayým,
Þikayet edecek yok ki bir tek dayým,
Bekçi efem benim; benim bekçi efem!
Acý içindeyim, elinde bulmaca,
Ben hep kývranýrken bir uçtan bir uca,
Ýþin gücün senin hep cevap sormaca,
Bekçi efem benim; benim bekçi efem!
Acýmý yok etmek tek niyetin senin,
Kurbanýydým o an tatlý bir busenin,
Amma bilmez kimse derdini kimsenin,
Bekçi efem benim; benim bekçi efem!
Acýmý paylaþýr çareler arardýn,
Bilemez isen de hep cevap arardýn,
Cevap vermek için uzmana sorardýn,
(Soru-sual hiç yok sen þaþmaz karardýn,)
Bekçi efem benim; benim bekçi efem!
HACC’IMIZ çýkýnca asumana uçtun,
“AMAT SOYU” diye ha bre coþtun…Coþtun,-1-
Sende bizim gibi yandýn da tutuþtun
Bekçi efem benim; benim bekçi efem!
Uðurlamak için geldin kardeþini,
Göstermeden de hiç marazi diþini,
Bekledin dört gözle kardeþ geliþini,
Bekçi efem benim; benim bekçi efem!
On bir aralýkta seninle telleþtik,
Uçuverdin sanki bir güzel halleþtik,
Sen de ben de gayet pür-neþe güleþ(ç)tik,
Bekçi efem benim; benim bekçi efem!
HACC’A gönlün vardý, beþ yýl sonra niyet,
Olmuyor be efem! Herkese bu kýsmet,
Niyetin kâfidir, gönlün orda(kabrinde) hoþ et,
Bekçi efem benim; benim bekçi efem!
Göçüp gittin ani bilgi daðarcýðým,
Ben; ben ki bil; kime soru soracaðým,
Baba yok, ana yok, garip kalacaðým,
Bekçi efem benim; benim bekçi efem!
Nasip olmadý ya sana zemzem, hurmam,
Cenazene gelen yedi-içti avam
Düzgün ayar tutmaz bundan böyle kafam
Bekçi efem benim; benim bekçi efem!
Sen beþ talep ettin bizler on getirdik,
Sað salim geldik, bir gün de dinlendik,
Sen ki bize deðil biz mevtine geldik,
Bekçi efem benim; benim bekçi efem!
Tek dayanaðýmdýn; vaden doldu gittin,
Hiçinle yuvaný per periþan ettin,
Bizi umulmadýk bir çukura ittin,
Bekçi efem benim; benim bekçi efem!
Mal daðýtýcýmdýn, zayi oldun gözden,
Hiç deva olur mu boþa denen sözden?
Yanar kalbim durmaz, þevk alýr suz közden,
Bekçi efem benim; benim betçi efem!
Uðrak yerimdin sen, yandý evin, yurdun,
Her kara günümde þat veren olurdun,
Her olur olmaza bir sebep bulurdun,
Betçi efem benim; benim bekçi efem!
Kimler adaçayý, kekiði verecek,
Olur olmaz anlar telefon edecek,
Ölmez hatýralar, ebedi sürecek,
Bekçi efem benim; benim bekçi efem!
Acýlar eklendi içime hiç gitmez,
Viran oldu ocak, bacalar da tütmez,
O gülen yüzün ki deðerinden yitmez,
Bekçi efem benim;benim bekçi efem!
KÜÇÜK OZAN CEMÝL yas tutar, neylesin,
Gönlüm garip, garip adýn zikr eylesin,
RABB’ÝM mekanýný hoþ cennet eylesin,
Bekçi efem benim; benim bekçi efem!
ÝNNA LÝLLAHÝ VE ÝNNA ÝLEYHÝ RACÝUN .
ALLAH’TAN GELDÝK ALLAH’A GÝDECEÐÝZ.
KÜÇÜK OZAN(CML DMR)KEPSUT.14. 12.2011
YOLCU YOLUNDA GEREK’DEN
NOT: AMATLAR SOYU: AHMETLER SÜLALESÝ OLUP YANÝ BÝZÝM SÜLALE KÖYDE SÖZÜ GEÇEN, ONLARIN DEDÝKLERÝNÝN DIÞINA ÇIKILMAYAN BÝR SÜLALE. ÝLK KEZ HACCA GÝDEN DE BEN VE EÞÝM OLDUÐUMUZ ÝÇÝN ÇOK SEVÝNMÝÞTÝ AÐABEYÝM YANÝ EFEM.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.