Boþlukta bir beden uçuyor neden
Benden baþka seni kimse görmeden
Her nereye baksam hep bana bakar
Ellerin elime bir kez deðmeden
Senle aramýzda cam bir perde var
Bu nasýl düþ hayâl ki her yerde var
Böyle güzel bir aþk baþka ner’de var
Kâlbe doðar güneþ ufka doðmadan
Kâlp kâlbe karþýysa göz göze bakar
Güneþin nuru ay yüzünde þavkar
Doludizgin duygum aþk þaha kalkar
Güz güneþi sende boyun eðmeden
Kýrlarda meleþen koyun kuzular
Koynumda eðleþen tuzlu sýzýlar
Kaþýn hilâl-Venüs/tün* yýldýzý var
Gece ve karanlýk seni boðmadan
Bir efsunkâr bakýþ sinemi delen
Baþka her güzelden yönümü çelen
Ekran koruyucum önüme gelen
Dokunsam silinir hayâl düðmeden
Ay güzel uzanma öyle upuzun
Ezelden ebede tek senin yüzün
Sensin ilhâm perim aþk senin müzün**
Girmiþsin kâlbime henüz doðmadan
Þaban AKTAÞ
05.01.2012
(*)Tün: Gece
(**) Müz: Sanatçýlara ilhâm veren mitolojik periler.