ŞİİR ÜZERİNE...

Doðru mudur kelâmýn boyu posu kâmeti?
Teman dâhilinde mi lafýn istikameti?
Düþünce sularýnca encâma yürüyor mu?
Bürüyor mu benliði mânâca kerameti?
Yokla hele kendini ruhunu sürüyor mu?
Esansý buram buram okuru sarýyor mu?


Ne sadece düþünce ne de hissedilen his!
Meramýmý anladýn; nazýmdýr mevzûbahis.
Söz dizeye düþmeden içe düþmeli telâþ
Ki rahatsýz etmesin dilden akseden akis.
"Ben sözümün eriyim! Her dem!" diyorsan yaklaþ
Deðilse hiç bulaþma soyunmadan uzaklaþ.


Öyle bir durum ki bu; boþ da olsa, dolu da
Fikren evlat sayýlýr, sözün Anadolu’da.
Sen farkýna varmadan dökülür her zemine
Ýzlerini sürersin; yaðmurlarda, doluda!
Erdi ise ne âlâ; Hakk’ýn haklý demine!
Ermediyse erersin namusun önemine!


Basit olan ne var ki? Konuþmak basit olsun!
Aðýzdan dökülenler bir boþlukta kaybolsun!
Bak, ilâhî hitabýn, insan insan tabý var
Özümse kitabýný sýdký kalbine dolsun.
Unutma ki âlemin âdil bir ashabý var
Defterin kapanýrken görülen hesabý var.


"Eyvallâh!" diyorsan yaz. Defterde yazýn olsun!


03.03.2011

Salih Erdem / AYDIN

Sosyal Medyada Paylaşın: