GÜL KOKUSU,,

Gülmek için elbet bir sebep lazým,
Durup dururkende gülünmüyorki.
Gülmek yakýþmamýþ karalý yazým,
Yüce mevlem yazmýþ,,bozulmuyorki.

Bir kez gülem dedim oda olmadý,
Boþa koydum dolmaz dolu almadý.
Felek vurdu bir yanýma koymadý,
Yüzüm gülse, içim hiç gülmüyorki.!

Gülmek haram olmuþ gözyaþým çile,
Taþ oldum dayandým,gelmedim dile.
Ömrümü tükettim ben sabýr ile,
Ayrýlýk ölüm le denkleþmiyorki.!

Bir kere yaþanýr ölüm acýsý,
Ayrýlýðýn tükenmiyor sancýsý.
Ölümün var ayrýlýðýn tartýsý,
Kefe’ye koydumda tartýlmýyorki.!

Toprak can veriyor,yar’sa ayrýlýk,
Birisi ahretlik biri dünyalýk.
Kör olsun gözlerin vicdansýz varlýk,
Ölüm ayrýlýktan zor gelmiyorki.!

TÝRYAKÝ dost oldu gözyaþý ile,
Kor ateþe yandý hep bile bile.
Bülbül gibi sitem eder bir gül’e,
Gül’ün kokusuna doyulmuyorki.!

05 Ocak 2012
01.05




Sosyal Medyada Paylaşın: