yine esir düþtüm mahzenin karanlýklarýna bildik yer bildik acýlar bedenim sýzlar ruhum sýkýþýr köþede böylemi olmalýydý güneþi görmeden sözler vaadler asýlýmý kalmalýydý bir gecede el oluyor sevenler büyük aþkým dediðinin külleri ellerinden kayýyor umuda yolculuðun batalýkta son buluyor sonra leþ gargalarýyla baþbaþa yine esir düþtüm mahsenin karanlýklarýna bu son düþüþtü parçalanan bedenimde inanmam artýk ne sevenlere nede yüzlere candan yanan bir el kalmamýþ yalan dünya herþeyin yalanmýþ ben gibi sen gibi sem_39
Sosyal Medyada Paylaşın:
siirce_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.