Bir Annenin Ardından

acýdan pürneþeyim...

kimliksiz yazýyor suretimde.
acýdan kaybolduðum sütünlarýn içine
kaçmýþ hayalet bir þehirim.

kelebek desenli bir týrtýlýn,
birkaç günlük nefes alýþý deyin siz!

toprak kokuyorum bugün,biraz da börtü böcek..
en zor zamanlarýmda dizlerine yaslardým ya baþýmý,
aynýsýný yaptým yine..

seninle konuþmayý özlemiþim kokunu ayrýca;
çiçeklerin açmýþtý görmeyeli deðiþmiþsin.
keder dilimi hayatýn kesikleriyle dikmiþ sanýrým,
dualarý unutmuþum..

sana ulaþmanýn haber yollamanýn tek yolunu..

kendi cümlelerimi kurdum dilim döndüðünce,
hayýrsýzýn dizinin dibindeydi..

kýskandým ama seni.
otobana çýkan deniz manzaralý yerdeydin,
deniz kokuyordun;
topraklarýndan bir tutam ceplerime doldurdum,
çocukken bayramda doldurduðum þekerlerin heyecaný vardý üzerimde..

sen dolduruyordum bir parça!
hatta çocukluðuma dönmek istedim,
oracýkta..

kenarýndan yer aç yanýna uzanayým demek geçti içimden...

bütün gün gök yüzünü seyrederdik,
komþularýnla tanýþtýrýrdýn....

yýldýzlardan en parlaðýný kim seçecek oynardýk!

beni duyuyordun biliyorum...

ama ben seni duyamýyordum,
kulaklarýma çiviler sokasým geldi týkandýysa açýlsýnlar istedim..

diyemedim...

sana baktým,göz göze gelir gibi olduk..

gelemedim..

az kaldý deðil mi anne?
kavuþmamýza....

göz açýp kapayýncaya kadar geçer deðil mi?

ama benim dayanacak gücüm yok!

hadi israfil!
ne duruyorsun,çal artýk ikinci suru....

ÖDÇ

5 Ocak anýsýna
Sosyal Medyada Paylaşın: