VEFA'I YAR ETTİM,,
Son bahar gelmeden rengin solmadan,
Ayrýlýk yelinde savrulup gittin.
Göçmen kuþlar kaldý,sen beklemeden,
Bir kýrýk kanatla uçup da gittin.
Ardýnda býraktýn hatýralarý,
Bir kalemde sildin yaþananlarý.
Az hatýrýn vardý o kalanlarý,
Vurup,kýrýp,saçýp,döküp de gittin.
Gittin ya gözlerim doldu yaþ ile,
Býraktýn asýk yüz çatýk kaþ ile.
Baðrýma bastýðým kara taþ ile,
Onu yar et deyip, çekip de gittin.
Haberini çok bekledim yellerden,
Bir hayýr yok telgraftan tellerden.
Senden tek iz sýrtýmdaki hançerden,
Son hatýram olsun deyip de gittin.
Artýk sorma benim halim ahvalim,
Boynunda asýlý kalsýn vebalim.
Yüzüm gülmüyorsa sensin sebebim,
Hatýrlarým diye gülmeyip gittin.
TÝRYAKÝ uçmadý kýrýk kanadý
Senin gibi hiç vefasýz olmadý.
Yarsýz kaldý ama onsuz kalmadý
Vefayý yar edip, koyup da gittin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.