DÜĞÜN

"Yaþamak ne ki ölümün yanýnda"

yaþam mý ölüm mü
faniliðim asýlý dururken þah damarýmda
her seferinde yaþam uyanýrken yanýmda
yamalýklý yumaklardý uyanýp da takýldýklarým

basarken yalýn ayak topraða
kavuþmanýn sevinci baþtan ayaða
sarýlmaya baþlarken beyaz çaputlara
ne çabukta yayýldý sabah selalarýnda

çaput dediðime bakma gelinliðime
ne de yakýþmýþ uzaktan gördüðüm bedenime
þimdi söyleyin aþk hekimine
okunsun duyrulsun oturduðum bu mevkilere
kanayan yaram yok bakmayýn siz çaresizliklerime
aðlamalarým kesilmiþ acýlarým yok bakmayýn siz sessizliklerime

toprak kazýlmýþ gök açýlmýþ düðün davetiyelerine
bugün düðün günü küsmesin herkes gelsin beriye
herkesten helallik dilerim haramlarýmý atarken geriye
topraðý yavaþ yavaþ atýn üzerime
gelin atýn üzerine/ binmiþ ya nasip demiþ
gelin/ düþmüþ topraða / iþte düðün burada baþlamýþ...





Sosyal Medyada Paylaşın: