Elbet Vardır Bedeli

Vatana göz koyanýn gözlerini oyarýz,
Rahat uyu þehidim emanet senden kalan.
En derin uykumuzda “çýt” sesini duyarýz,
Ebedi düþmanýmdýr yurdumdan toprak çalan.

Gaflet uykularýnda yan gelip yatamayýz,
Nerde akan kan görsek tuz basarýz oraya.
Ýhanetle sevdayý bir kalpte tutamayýz,
Üç beþ gafil yüzünden kin sokmayýz araya.

Bu vataný sevmenin elbet vardýr bedeli,
Bazen diken üstünde yürüyeceðiz elbet.
Aldýrma sen arkadaþ býrak desinler deli,
Bu onurla yaþamak, yetmez mi ilelebet…

Duyulsa da uzaktan tehlikenin çanlarý,
Ne umutsuz oluruz ne de acze düþeriz.
Býrak gütsün kinini nefretin çobanlarý,
Tarihi zafer taçlý kahraman beþerleriz.

Dalgalansýn diyerek bu vatanýn üstünde,
Karlý daðlar baþýna al bayraðý dikmiþiz.
Geçeriz engelleri samimiyet testinde,
Bayraða göz dikenin ciðerini sökmüþüz.

Malazgirt’te, Yemen’de tarihi biz yazmýþýz,
Bedelsiz tarih yazmak söyle görülmüþ müdür?
Karýþ karýþ topraða mezar yeri kazmýþýz,
Ortaya can koymadan toprak verilmiþ midir?

04.01.2012 Kütahya




Sosyal Medyada Paylaşın: