gidiyorum....

sevmeyi de bildim sevilmeyi de
hem de öyle bir sevmek ki!
sahip olduðum her seyi
sana adadim
yüregimi, zamanýmý, sabrýmý, saygýmý yollarýna serdim
önünde eðildim sultanýmsýn dedim
kimse yaklaþamazken yanýna
ben seni "yüreðinden öptüm
koynumda uyuttum geceler boyu
aþk masalýmýzý anlattým sana
sen dinledin yüreðin yüreðimde
yokluðunda bekledim, sabrettim
kýzdým sensizliðe bazen
ama Yaratana þükrettim
kahretmedim
çünkü seviyordum
çünkü seviliyordum

ne zaman ki
düþüncelere dalmaya baþladin
anahtarýný unutur oldun
evin yolunu bulamaz hale geldin
anladým ki
artýk bizim olan sevda bizim olmaktan çýkmýþ
yüreðinin pýnarlarý baþka nehirlere akar olmuþ
konduramadým ihaneti
konduramadým
ama anladým

þarkýmýzý mýrýldanýrdýn hep
artýk deðiþti melodilerin
diline pelesenk ettiðin
her þey baþkalaþtý
sen baþkalaþtýn
inkara gerek yok
"baskasý var" deseydin, diyebilseydin
bu kadar yanmazdý caným
biliyorum beni kýrmamak adýna sustun
þimdi kýrýlmadým öyle deðil mi?
ezilmedi yüreðim, ayaklar altýnda

ama hiç bir sey diyemem sana
kýyamam
o büyük sevdamýn hatýrýna
onca güzelliði
bir kaç sýradan küfürle kirletemem
bu banada yakýþmaz
sevdama da

(hayalini) kurduðumuz
sýcacýk kerpiç duvarlý evimizin
kapýsýný açýk býrakýp gidiyorum
sen uyurken...
kilitlemiyorum
kilit sesine uyanma diye
nasýlsa uyanacaksýn kendiliðinden
nasýl usulca girdimse hayatýna
gürültü patýrtý yapmadan
yine öyle sessiz sedasýz çekip gidiyorum

sevgimi dýþ kapýnýn mandalýna astým
yanýma alamadým sensiz kalýnca
evde de býrakamadým artýk yeri yok orada
dýþ kapýnýn dýþ mandalýna elin her dokunduðunda
sevgim hala seninledir
ne kýzgýným
ne kýrgýným sana
yasadýðým
"kader" deðil "keder" olsa da

teþekkür ederim senli geçen
bunca güzel yýllara...
elveda
yüreðinden öptüðüm sevgili...
dilerim mutlu olursunuz
hayalini kurduðunuz gibi...

4 Ocak 2012 Çarþamba---aysegül atakli.


Sosyal Medyada Paylaşın: