Mahsen

Kuytu bir mahsen köþesinde
Karantina altýna alýnýyor
Ellerinde zýbarmýþ avuçlarým
Mahþerden kalma
bir kapý tokmaðý kadar
aðýr ve öfkeliyken
kök salmak istemiyorum
bu tahta zemin üzerinde
týbbi bir atýk parçasý gibi
büzüþmüþ kalbimde
nüfus sayýmý yapýlýyor duygularýma
acý
keder
nefret
hepsi burada
y’ar ?
yok mu hala?
Ruhumu damýtýp þaraplaþtýrdýðýmda
Elimde bir þiþelik hayat kalýyor sonunda
Otopsi sonucu anlaþýlýyor
Týrnak uçlarýmda hayat belirtisi kalmadýðýna
Seanslara bölünüyor umutlarým
Biri kurnazca pazarlamaya çalýþýyor
Týraþsýz cesetlerimi
Koca yürekli dijital adamlar
Becerirken hayatýmý
Tütün kokuyor küçük kýrmýzý aðýzlarý
Gri parlak bir ayna gibi
Yankýlanýyor sesim taþ ocaklarda
Gece yarýsý bir berduþun koynunda
Hiçleþiyorum
Kimyasal bir çeliþki salgýlanýrken göz çukurlarýma
Mýknatýsýn diktatörlüðü gibi çekiyor beni kendine
Bütün tv programlarý düzerken beynimi
Flaþlarý patlatýyorum þakaklarýma
Sonra uzunca bir süre uyuyorum
Seni umuyorum
Rüyalarýma yoruyorum
Ve
Koridorun sonunda beliren sararmýþ gölgeni
Hýrýltýlý sesinle alýp
Saklýyorum seni
Yastýðýmýn altýna
Uyandýðýmda senden kalma
Birkaç boþ parfüm kokusu kalýyor gýrtlagýmda
Kokuþmuþ olan bedenin deðil
Gezegenin kasýklarýydý aslýnda

Köhne bir morg köþesinde
Bir ceset kadar soguk
bir ölü kadar sessizim
harabeyim þimdi
ölmüþüm çoktanda
ellerim sýcak mý hala
acýlarýma keder eklemiþim hüzünlerime vuslat
her þeye sen demiþim
gögsümde neþtersiz ameliyat
..
bircan ceylan

Sosyal Medyada Paylaşın: