MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Şiirden Kule
Oktay Coşar

Şiirden Kule


Bir oda dolusu intihar bazen hatýrladýðým
Ne çok çekmiþ gölgelerim kahrýmý
Her gece bir teselli koyarlarmýþ da yastýðýmýn altýna
Haberim yokmuþ meðer

Bazen bir damla yýkýntýyý
Gözlerime doðru yavaþ yavaþ düþerken görüyorum
Ve her seferinde
Tam deðecekken kirpiklerime
O iyilerin dostu fýrtýna
Yönünü deðiþtiriyor aniden
Duraksýyorum öyle zamanlarda
Bir ayaðýmý uykumdan aþaðý uzatýyorum
Topraða deðer mi kalbim diye

Denizini göðe baðlamaya çalýþan aþýk bir miço
Ruhunda düðüm düðüm olmuþ halatlar
Yani iþte o ressam
Ne kadar çizmeye çalýþsa da denizli miçoyu
Hep taþýrýyor dalgalarý tablonun dýþýna
Odama
Yataðýmýn dibine
Rüyalarýma kadar dalga

Aldý baþýný gidiyor yaþým
Neyse ki düþlerim hep bir adým önde zamandan
Ama hiç tertipli olamadým ben
Hiç acýlarým bir yerde
Seviþmelerim bir yerde olmadý
Þöyle derli toplu
Ütülenmiþ katlanmýþ
Her þey daðýnýktý çamurla oynayan çocuklar gibi
Ne sular aktý
O hep bir ayaðý kýrýk caným köprülerimden

Buz gibi ayrýlýklarda ruhum üþürken yürümek
Öyle yavaþ yavaþ
Kendime fýsýldayarak durmadan
Bir tek kaldýrýmlarýn aðaçlarýn þahit olduðu
Anlar kanatýrken varlýðýmý
Anlarken kendimi
Anlar da anlarken sadýk hüznümü
Benim tatlý hüzünlerimi
Kozasýndan yeni çýkan kýrmýzýnýn elleri gibi
Yumuþacýk oluyorum
O kadar katýlýðýn içinde



Belki de o yüzden dilimde hep bir söz izi
O yüzden hala yüreðimde yüzdürüyorum kaðýttan gemilerimi

Kaskatý bir takvimin parmaklýklarýnýn ardýnda bile
Sanki yaþam bana hep bir oyunmuþ gibi haykýrasým geliyor :
“gardiyanlar! Çýkarýn beni bu sözsüz mevsimden!”

Çok zor
Kýrpýlmýþ hayatlarý birleþtirmek
Hele de birleþtirmeye çalýþmak
Neyse o
Parçalandýysa eðer o hayatlar
Biz de geriye kalan parçalarla oynayacaðýz
Geriye kalanla aðlayýp seveceðiz öpeceðiz
O yüzden
Sabahý da
Geceyi de
Afiyetle yiyorum
Üstüme afiyet

Daha fazla cümle almaz bu þiir
Yolum uzak
Daha kaç neþter kesecek hatýrladýklarýmý
Daha söyleyecek çok þarkýsý var fotoðraflarýmýn
Daha nefeslerim kaç heyecana çarpacak bilemiyorum
Her þeyin son meali sessizlik diyelim
Yani bir harf dahi artýk
Yýkýverir bu þiirden kuleyi…


Oktay Coþar
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.