Akýyor zaman bir sonsuza
Aynadaki görüntülerce yalan
Birer hayal gördüklerimiz
Yýllar bir tufan, bir kasýrga
Bir tusunamice alýp götürüyor
Silip, süpürüyor her þeyi...
Nice umutlarla
Sevinçlerle
Dileklerle
Doðuyor
Büyüyor
Yaþýyor çocuklar, insanlar...
Ve bir gün hiç doðmamýþ
Yaþamamýþ
evrene gelmemiþ oluyor sonunda.
Ne acýmasýz bir sistem...
Az önce vardýn, þuan yoksun...
Dün vardýn, günceldin
Bugün tarih oldun, unutuldun.
Aklý hafsalasý almýyor bir türlü insanýn.
Çevrene bakýyorsun
Dünyaya bakýyorsun
Evrene bakýykorsun
Dönüp insanlara bakýyorsun
En küçük canlý, cansýz varlýklara bakýykorsun
Ve de sonunda dönüp de kendi vücuduna bakýyorsun
Nasýl bir uygunluk
Nasýl bir bilim yumaðý
Nasýl bir sistemdir bu?
Ýnsanýn küçücük beyni duruyor inanýn...
Þu insan denen varlýk
Yerini, cürümünü, aklýnýn içindeki bilgilerin
Bir farkýna varsa artýk...
Nerde ise bazýlarý tanrýlýðýný ilan edecek.
Bilebilse kýrk damla kandan
Bir damla meni meydana geldiðini...
Ve bir damla meniden de
Ýnsan denen kendini bilmezin var olduðunu...
Ýþte o zaman dünya bir baþka anlam kazanacak
Ýnsan yaþamý da bir baþka mutlu olacak.
Bir bilebilse...
03.01.2012
Suat TUTAK
(Garip þair)