BEN TOPRAĞIN OĞLUYUM
Beni yaratan o yüce Rabbim
Þüphem yok onun kuluyum
Topraktýr benim son sahibim
Ben topraðýn oðluyum
Allahým topraða can kattý
Ademi, Havvayý yarattý
Aðlaya bilen, güle bilen
Bizleri topraktan yarattý
Ýþte ben, topraðýn oðluyum
Anam terk etmez sýlayý, toprak için
Ben gurbette ah çekerim, toprak için
Mehmetçik nöbet bekler toprak için
Onun sevgisiyle doludur, benim içim
Ben topraðým, topraðýn oðluyum
Yaðmur damlar gökten, onun üstüne
Gazel yaprak dükülür, onun üstüne
Ýnsan doðar ölür onun üstüne
Söz olsun sevmem, baþka onun üstüne
Ben topraðým, topraðýn oðluyum
Güneþ vurur kavurmak ister
Rüzgar eser savurmak ister
Deniz coþar, baðrýna basmak ister
Onun gibi sadýk ana göster
Ben topraðým, topraðýn oðluyum
Ansýzýn bazen titreþir
Üstünde aslanlar kükreþir
Ovasý, yaylasý var yem yeþil
Baðrýnda kuzularým meleþir
Ben topraðým, topraðýn oðluyum
Ne ekersen onu verir
Kokladýðýmýz gülü o verir
Ona baktýkça bana ilham gelir
Onun sevgisini taþýyan bilir
Ben topraðým, topraðýn oðluyum
Hep durgun ve sessizdir
Dedikoducu, yalancý deðildir
Verip alacaðýný iyi bilir
Ýnsanlar gibi nankör deðildir
Ben topraðým, tpraðýn oðluyum
Þanýna, þöhretine güvenme sakýn
Para etmez, dünyadaki saltanatýn
þu yalan dünyanýn kralý olsanda
O karanlýk kabirdir tahtýn
Ben topraðým, topraðýn oðluyum
Kalpsiz sandýðýmýz taþlarý bile
Nereye atsak üstüne düþer kalýr
Topraða sarýlýr sonsuz sevgi ile
Dokunmazsan ebedi orada kalýr
Ben topraðým, topraðýn oðluyum
Kucak açýp sarýlasým gelir
Açýp kapýsýný giresim gelir
Bir an önce ölesim gelir
Aradýðým huzuru ancak o verir
Ben topraðým, topraðýn oðluyum
Acep varmýdýr bana sözlerin yalan diyen
Þu yalan dünyada kök salacaðým diyen
Sonsuza dek ve ebediyen
Hiç kimse inkar edemez katiyen
Çünkü ben, topraðýn oðluyum
Kuþlarýn dilinden bile anlayan
O ermiþ Sultan Süleyman
Anladýki bu dünya fani yalan
Beni baðrýna bas dedi toprak ana
Anladýmki ben, topraðýn oðluyum
Onu anlatan þiirler yazsamda
Adýna türküler destanlar yaksamda
Baðrýna gonca güller taksamda
Derviþ ile Minevverden olmuþ olsamda
Yine ben topraðým, topraðýn oðluyum
Önceleri çocuktum bilmezdim
Beni ninniyle uyutan annemi severdim
Gerçek annemin o olduðunu öðrendim
Toprakla oynardým eve gelmezdim
Seviyorum topraðý ben topraðýn oðluyum
Þimdiden milattan önceye
Gündüzümüzden karanlýk geceye
Türlü derde ve neþeye
O þahittir yalan ile gerçeðe
Ben topraðým, topraðýn oðluyum
Dertsiz geldik bu virane hana
Bin dertle gideceðiz ona
Babamdýr yarim topraktýr ana
Ýsterseniz deli deyin bana
Ben topraðým, topraðýn oðluyum
Yýllarýn ömürle yarýþtýðý bu yerde
Gözümüze çekilecek bir siyah perde
Hani o ulu mevlanamýz nerde
Oda yatýyor bu kara yerde
Ben topraðým, topraðýn oðluyum
Ecelin o soðuk elleri
Birgün candan saracak beni
Sadýk yarim kara topraktýr
Aþýk Veyselin dediði gibi
Ben topraðým, topraðýn oðluyum
Ondan geldim ona giderim
Hislerime kapýlýp bir yar severim
Onuda toprak ister benden
Yok demem ona gelin eylerim
Nasýl olsa ben topraðýn oðluyum.
(21.02.1988)
Hacý Timurtaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.