SEN BENDEN GİTTİN GİDELİ
sen benden gittin gideli zifri karanlýðý içiyorum,
güneþ hiç doðmadý ýsýtmadý tenimi ellerim nemli
yüreðim sýzlýyor dudaklarým tirek sesim kýsýk içimde hüzün
aðlýyorum sensiz geçen günlere /yüzüm yok telefon etmeye
bendenim ölmüþ gibi ruhum matemde aþkýn yasýný tutuyor,
bedenim kara toprak istiyor ruhum fani dünyayý bir kavga var içimde
sen benden gittin gideli
gözlerim arýyor tan yerini doðmuyor güneþ ýsýtmýyor saçýmý
ne tuttusam maffetmiþim küskün sevdiðim erik aðacý
meyve vermiyor artýk dalarý kýrýk yapraklar sarý
sen benden gittin gideli nar gibi kýrmýzý dudaðýn küskün
gülmüyor yüzün yýldýz kadar parlamýyor gözün
bakýþýn kurþun ah manalý bakýþýn yok mu o bakýþýn
vijdanýma sýksan bir kurþun töhmet altýnda ölmezdim.
sen benden gittin gideli
için için parça parça oluyor gönlüm yanýyor baðrým
damaðým kup kuru ot gibi bir kývýlçým çaksa yanacaðým
kül olacaðým
ve o küllerden sana bir sevdalý olarak doðacaðým
çünkü benim ölüme bile itirazým var
oysa þimdi her þey yitik dalsýz budaksýz aðaç gibiyim
kuytu bir köþede her gün seni aðlýyorum kanýyor yaram,
bitmez çilelerde kaldý yüreðim
bu yaram nasýr baðlarsa eðer o gün kafama kurþun sýkacaðým
ÝRFAN KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.