BEN DE ÇÖZÜLDÜM GİTTİM
Sahilde sürüklenen sahipsiz sandal gibi,
Kaderin ellerinde ben de çözüldüm gittim.
Deðerler yitirilmiþ, yalanlar kutsal gibi,
Ýnsanlar arasýnda, ben de ezildim gittim.
Kimi kalpler vardýr ki, güneþ üstüne doðar,
Kimi kalpler vardýr ki, içine dünya sýðar,
Benim gönlüme neden, her mevsimde kar yaðar?
Þu hayat sayfasýndan, ben de çizildim gittim.
Yollarýmý kaybettim, oldum divâne gibi,
Dertlerin etrafýnda döndüm pervâne gibi,
Yavrum diye inleyen, yaslý bir anne gibi,
Çileli yanaklardan, ben de süzüldüm gittim.
Bilmem bu yolun sonu hangi sokaða çýkar?
Gönül koyuma her gün oluk oluk zehr akar,
Yýllarýn arkasýndan bir çift ýslak göz bakar,
Bir vefasýz alnýna, ben de yazýldým gittim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.