Dalgalý saçlarýnda dolaþýyor huysuz seviþmeler. badem gözlü çocuk. Sevgi dediðim ruhsuz yüz kahpe ses. Gözlerim karalýkta kapalý aydýnlýk beynimi yoruyor. Kapalý düþünceler cümleler boðucu sesler. Hep ayný þarký ayný þeyler ayný gün ayný ev ayný ayna ayný yüz ayný yemek ayný yorgan…….. delirmenin eþiðinde nazlanýyorum. Eþikten içeri almasalar ya beni.. En hafif müzikte dans etmek gibiydi ruhumun sana akýp gidiþi.. Nasýl oldu çýktý dudaklarýmdan notalar sana. Ellerin meltem rüzgarý tenimde içimi sýcaklýðý kavurdu gözlerinin ateþinin. Ýmkansýz diye hadi hemen teslim edelim Aþký zamana.. Býrak kalsýn mezarýnda mutluluðum Doðmamýþ aþkýn çoçukluðunun..
Sosyal Medyada Paylaşın:
emanet_kalp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.