adı sen olan

karanlýklara örttüðüm aydýnlýktýr gülüþün
kevserden billur dudaklarýn hayat sunan
ve gün doðuran gülüþün zulmete bir tan vakti
daha söylenmemiþ türküm

usul usul yaðarken ömrüme senliliðin damlalarý
kuruyan çöle can verirdi ol vakit nil
kururdu firavunun cenneti irem bahçeleri
sözlerinde yeniden yazýlýrdý bir kader, kýrýlýrdý ihanetin elleri

bir kelimede boðdum destanlarý adý sen olan bir kelimede
tutsak kalmýþsam bugün hüzün dergahýnda bir hayalle
bir çile ve kýrk zeytin, bir akrep kýskakacýnda
sineðin kadadýnda yaþam ve ölüm güllerin

beni duysan da býraksam haykýrmayý, býraksam
bir deli tay gibi koþup, süreyya ýþýðý gibi aydýnlatsam
sevgisiz kalmýþ bi-çare yürekleri
sen tatdýlmamýþ sevgiden kýymet bulurken
boy atardý gidiþinin her adýmýnda içimde hüzün gülleri

makaslanan kýrlangýcýn kuyruðu aþka davet mektubu
anla, an’la yarýþ ve ölüm kapýda mahþere ramak var
güller bülbüllere diken nasip etmiyor artýk
simurg bile indi kaf’tan ve aynalardaki akis her yerde
bu kadar konuþulmuþken hikayesi Yusuf’un
daha nasýl anlatsýn bu züleyha yüreðim


Sosyal Medyada Paylaşın: