İSTANBULLU OLMAK VARDI

ÝSTANBULLU OLMAK VARDI..

Hafiften yaðmur da yaðardý hani..
Islanýrdý taþ kaldýrýmlar..
Tak tak yürümeliydi þimdi..
Nereye gittiðini bilmeden..
Koyu kahverengi gözlerin aklýmda yine..
Ah ah! avutmuyor artýk buralar
Bugün Ýstanbullu olmak vardý..

Muhakkak görürdüm..
Elele yürüyen aþýklarý..
Garipserdim.
Bir telaþdýr, gider insanlarý..

Ýstanbullu olmak vardý, bugün..
Ortaköye inmek vardý be..
Önce bir selam çakmalý,
Çöp toplayan çocuklara..
Bir bardak çay sonra..
Taze dem kokusu buram buram..

istanbullu olmak vardý be bugün..
Büyük ihtimalle yine elli kuruþum olurdu cebimde...
Ona da simit alýrdým.
Doyururdum bir güzel martýlarý..
Uzun uzun seyrederdim kadýköy’e giden vapurlarý..

Bir de akþam olurdu ki sorma gitsin..
Ahmet Haþim olurdum o an..
Akþam, yine akþam, yine akþam..
Ýstanbullu olmak vardý bugün..

Eve gitme vakti gelirdi..
Garipserdim yine bir telaþ insanlarý.
Ve ben yine binmezdim dolmuþa..
Hem yaðmur da vardý...
pek de severdim gözümü alan loþ ýþýklarý..

Bugün istanbullu olmak vardý..
Ben Ýstanbul’da da severdim seni.
Ama ben, boþuna yazýyorum bu sözleri..
Ýstanbul da unutturamazdý o gözleri...

(SERHAT TOPAL)02.01.2012



Sosyal Medyada Paylaşın:

guluahsen Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

İSTANBULLU OLMAK VARDI BİR DAMLA SEVGİ BİR GECE YARISI... Seni Özledim HOŞCAKAL. SON SÖZ..