Mevsimlerden sonbahar
yapraklar sararýp dökülüyor
sevgililer tadýný çýkarýyor olmalýydý bu anlarýn,
bense nereden geldiðini bilmediðim hüzünle
seyre dalýyorum yapraklarý,
üþüyorum…
Mutluluk benden uzak
ayrýlýk daha yakýn.
Yazýn yer bulamadýðýmýz çay bahçeleri bomboþ þimdi
geçip oturuyorum…
Yalnýzlýðýma
hüznüm eþlik ediyor,
cývýldaþan bir iki kuþ
sararýp düþen yapraklar
ve hafiften çiseleyen yaðmur
sohbet ediyoruz hep birlikte,
ardýndan
derin bir sýzý çöküyor masaya
susuyoruz…
sessizlik
yakýþýyor bize…
Sercan Ateþ
13.12.2011
16.37
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.