nihavent makamý hüzünler gibi gelip geçtin yine zamanýn çemberinden ve ben göz yaþlarýmla suladýðým bir kaç þiir ektim yine ömrüm bahçesine
hadi kaldýr baþýný çek sarý saçlarýný yüzünden geçtiðimiz yýldan daha solgun deðilsin sadece benim dilim suskun biraz bu yýlki son birlikteliðimiz þiir dilinde bilirsin zordur vedalar