öyle sinsi öyle baþtan çýkartýcý bakma Eylül çevirme hüzünlü gözlerini gözlerime devrilme sarý bir dað gibi üzerime kaldýramaz yorgunluðum aðýrlýðýný
bensiz gez þehirleri- köyleri bensiz ýslanýn sýrýlsýklam çünkü hiçbir tonun gerçek deðil hiç bir duygu selin ýslatamaz kurak yalnýzlýðýmý
günden güne büyüyen simsiyah bir boþluk içinde yaþamýn ölümle iç içe girdiði çorak bir toprakta kök salýyor varlýðým beni bana býrak Eylül
zamaný kendine çekebilirsin ama beni çekme hüznüne çünkü her geliþin yüreðimdeki filizleri kýrýyor sonra küsüyor tutunduðum dallarda tek -tek kuruyup düþüyor çürüyen umut yapraklarým
ve boðazýmda intiharýn üþüten parmaklarý
sonrasý yine ayaz sonrasý yine ölüm..
19/Eylül/2007
Figen YARAR
Avþa Günlüðüm Sosyal Medyada Paylaşın:
kayıpAda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.