FARKINDA OLMADAN İNANMIŞTIK KENDİ KÜLTÜRÜMÜZ OLMADAN BAŞKA KÜLTÜRE...
HİKMETULLAH
FARKINDA OLMADAN İNANMIŞTIK KENDİ KÜLTÜRÜMÜZ OLMADAN BAŞKA KÜLTÜRE...
Hep örnek aldýk batýlaþmayý.
Hep onlarýn izinden gittik..
Bayramlarýmýzý unuttuk
Beyramlarýný bayram edindik!
.........................................
Oysa ki o kadar
Güçlük çekiyorduk ki
.........................................
Benliðimiz olmadan
Benlik olarak gördüklerimizi,
Hiç umrumuzda deðildi.
Örf adetlerimiz
Yontulmuþ taþ gibi her yöne þekil alýrken …
Onlar beynimize beynimize desenleri iþliyorlardý..
Halbu ki
Onlar biliyorlardý
Kukla olduðumuzu
Aramýzda istisnalar vardý
Ama;
Neye yarardý ki...
Bir kere onlarýn
Ýzinden gitmeye baþlamýþtýk.
Monoton hayatý yaþamamak için,
Yakýyorduk kendimizi...
........................................
Hep melhem gibi
Yumuþak sayardýk kendimizi.
Neden sorusu kafamýzda monarþi kurarken,
Bizler, insan olmaktan kaçmiþtik
Onlarýn AYI n günlerini, günah çýkartmalarýný,
Cennetten arsa almalarýna inanmýþtýk.
...........................................................
Hiç.
Ramazan, Kurban bayramlarýný
Hatýrlamýyorduk...
..........................................................
Bizler…
Müslüman olduðumuzu sanan
Fakat:
Müslüman olamayan bir toplumduk.
Herkes kendi uykusunda yatar
Kendi uykusunda uyanmaya çalýþýr...
.......................................
......................................
Kimse,
Uçan güvercinin yaþamýný bilmez
Kavurtan ateþin
Vucudumuzda derin izler býrakacaklarýný sanmazlardý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.