AH İSTANBUL AH..!

Sana dönmemeye yemin etmiþtim,
Bozdurdun yemini bana Ýstanbul,
Seni bu dünyamdan silip atmýþtým,
Yedirdin sözümü bana Ýstanbul.!

Baþýmý kaldýrýp þöyle bir baktým,
Çehrene bakmaktan inan utandým.
Beni hatýrlayýp tanýrsýn sandým,
Çoktan harcamýþsýn beni Ýstanbul.!

Açtýðýn yaranýn izi duruyor,
Kapanmamýþ sýzým sýzým sýzlýyor,
Aklýma geldikçe içim yanýyor,
Yetmedimi çektin beni Ýstanbul.!

Hiç deyiþmemiþki havan’ la suyun,
Maske deyiþse de,çýkmamýþ huyun.
Sürüne yeni bir kattýn ak koyun,
Ahýra dah-lettin beni Ýstanbul.!

Sana bir sözüm var az dinle emi,
Deðirmen yerine koyma kendini.
Eski Kenan diye sanma ha beni,
Dersimi çalýþýp geldim Ýstanbul.!

TÝRYAKÝ biliyor sahte çehreni,
Yýllarca "YAR" ettin bana zehrini.
Niyetim yok çekmem artýk kahrýný
Ýçinde yarim yok öldü.! Ýstanbul.!

01.OCAK 2012
00.05
Sosyal Medyada Paylaşın: