Yine yalnýzým Benim günlerim Akþamlarým hep böyledir. Annem, babam yok, Kafam dalgýn bedenim yorgun... Camdan yýldýzlarý seyrediyorum Birden gözlerim doldu Babamýn görüntüsünü Sanki Gökyüzünde gördüm Ýsyan etmemek elimde deðil Allah’ým nedir bu çektiðim? Bende kulun deðil miyim? Bir yanda geçmek bilmeyen günlerin isyaný, Bir yanda babamýn yokluðu, annemin yokluðu Sevgisiz özgürlüðün tadý yok. Koskoca dünyada korumasýz ve sevgisiz kaldým... Kollarý olmayan bedenin hiç anlamý yok Aðaç dalsýz, yapraksýz Çocuk ise babasýz, annesiz, sevgisiz olmaz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Memet Tekdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.