Tek Çizgi

gölge düþmedi içtiðimiz suya
yüreðimin sofasýnda düþ rengi
geniþ ve aydýnlýk gülüþünle
ucundan tutarken yalnýzlýðýmýn...

düþünceyle savrulmadan yolumuz
günler atladýk aceleyle deli çaðýmýzý
kazara uðradýðýmýz ayrýlýk koyunda
yan yana yaralý uçurtmalarýmýz...

ten kokulu hastalýklý
sarý bir akþamda
insan yaþamayý bilmezse
ölürken açýlýr gözleri

kusursuz bir iklimdi güzelliðin
sorular heceledim çýðlýk çýðlýða
sana rastlayan ne varsa öðrendim
bir ben rastlamamýþým...

bir geldin
ardýnsýra kýran kýrana ilkyazlar
ama bana gelmedin
ilkyazlar ortasý þubatýyým
bana gelmesen de
gitme...


dünya seyirliðinde tek çizgi
tek sana koþtum gülsüz birgünsüz
kurþun kalemli umutlarda çocukça
ayaklanarak acemice isyanlarýmda
soluyorum açarak göðünde ölümün...



kaðan iþçen
Sosyal Medyada Paylaşın: