ÝKRA buyurdu ALLAH
yazýlar yazýlmýþtý çok önceden
yoksa ne okunurdu ki / ne söz olurdu burada ne de lisan
þimdi ben yazýyorum diye avunma sakýn insan
neyin sonu varki / diðeri baþlýyorsa eðer
hiç bir þeyin sonu yoksa burada
dursan düþünsen ne olur sanki
hangi hayallerine yetiþebiliyor insan
gözyaþýný hiç dökmemiþ gözler varmýdýr ki
gizli saklý ya da aþikar
ne tiyatro sahneleri kadar perdeli her þey
ne hiç bir flim gibi sonukadar aþikar
sözü kalýr insanýn istenir söylenemez
dil ucuna gelsede kaçkes
ertelenir durur hep yarýnlara / ya da bir baþka bahara
kalýr herkes
hayat oysaki sýcak bir dokunuþtu insanýn yüreðine
elden ayaktan kesen bir bakýþtý / aþk dolardý gözlerinden gönlüne
sen tut artýk kalbimizi RABBÝM
uçurumlar toz duman / kudretinle koru bizi
hýzla geçiyor zaman
kýyýsýný yitirmiþ sahýllere vururuz gönlümüzü
sularý çekilmiþ ýrmaklarýn kenarýndan
martýlar feryat figan
denizlere uçar hayallerimiz
hayat geliþi güzel / ama sonu bir ayrýlýk sahnesi