Neden yaratýldýn bir dur da düþün!
Böylece kibirden uzak durursun
Sýcakta yanarsýn, üþürsün kýþýn
Ne diye pabucu yere vurursun
Ne göklere erer uzanýr boyun
Ne yerleri yarar topuðu toyun…
Tevazu; kemalin yüce rütbesi
Kibir; firavunun, nemrutun iþi
Bir de Azazil’in cüce rütbesi
Onunla ýsýrýr insaný diþi
Mütevazý ol ki dostun çoðalsýn
Hem böyle daha saf daha doðalsýn…
Yoktuk yaratýldýk bir damla sudan
Mal öyle, mülk öyle, evlatta öyle
Enerjimiz oldu taamla sudan
Her türlü ihtiyaç âlette öyle
Senin olmayanla övünmek niye
Nefse muti olup dövünmek niye…
Görünmez bir mikrop savurur yere
Bir nezle, bir grip burnunu sürter
Migren denen illet üþüþür sere
Birazcýk yorgunluk gözünü örter
Sýhhatli olunca haddini bil ki
Acizken merhamet bulursun belki…
Garibi bu sözler ilk önce sana
Ýçinde en büyük en sinsi düþman
Kýlcal damarlarla karýþmýþ kana
Dikkatli ol olma sonunda piþman
Nefsini anlayan Rabbini bilir
Rabbini bilense kendine gelir…
Salih Yýldýz…29.12.2011
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.