HEY!
dünya âlem duysun
duy, ey denizlerin tanrýsý
sen de duy aþk canavarý
ve yüreksiz kabir
ve ateþten hiçlik
duyun;
bana gençlik
bana dinçlik veren
yeni doðmuþ bebe gibi tazeciðim
körpeciðim
gizemlim
bal renklim
çirkinim
onaltý yaþýndaki sevgilim gelecek
tam da çiçek pasajý’nýn önünde
nostaljik tramvaydan inip
öyle bir gelecek ki
biliyorum
sýrnaþýk hovardalarla baþým gene belaya girecek
öyle bir kýzý
---öyle hoppa ve oynak, fýrýldak, kaypak
dönek ve civelek, yeltek, fingirdek
ve þiveli, yelli, cilveli ,havai, hercai,serseri
nazlý ve dalgacý
fettan, kýrýtkan, oyunbozan
ve koket
ve deðiþken
tereddütlü, fýrdöndü, ikiyüzlü
sebatsýz, istikrarsýz ve kararsýz
serbest, gelgeç
mütehavvil, mütereddit,
kýrcýktý
öyle bir þuh ve çapkýn kýzý---
istiklal caddesi
tarihinde ilk kez görecek…