Dört uçurumun ortasýnda kaldým bu gece. Karþýmda ne durmak bilen,ne de ilerleyen, Gecelerimin düþmaný rakamlar... 01:13 olmuþ. Saðýmda ne arayan ne de aranan, Gecelerimin umudu sayýlar.. Ekraný bomboþ. Solumda ne tutunulabilecek, Ne de býrakýlabilecek þarkýlar... Gecelerimin sesi. Arkamda ne yaslanabileceðim, Ne de kýrabileceðim duvarlar... Gecelerimin aynasý. Ortada ben... Ne çýkarabileceðim, Ne de taþýyabileceðim kalbimle... Gecelerimin sebebiyle!
E.GÖK
Sosyal Medyada Paylaşın:
EDA GÖK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.