yine hüsrana açýldý bu gece pencerem ay küskün ýþýklarýný benden gizliyor yaðmurlar ile yüklü bulutlar ardýnda gebe kaybetmiþliðin teslimiyetine var olduðuna inanmadýðým aþk yelkovan takýlý kaldý ilerlemiyor artýk akrep zamana inat tik taklar susuyor
kýrýlan her nesnenin bir týnýsý varken hiç duyulmaz kalbin kýrýlýþý hayat karmaþasýnýn içindeki uðultuda
içimde ince bir sýzý, sýzýp gidiyor çaðlamayý unutmuþ yalnýzlýðýmda sevgiyi her þeye raðmen yaþatan dünyadan habersiz o çocuk senin inancýnla hayat buluyordu tanýyanýmdýn gerçek benliðimle inançsýzlýðýn merdivenlerinden itiverdin bir kabusun karanlýk çukuruna ellerime koyarak kýrýk dökük hayallerimi
bu sevda da ruhuma bir kaç beden büyük biçilmiþ terk ettin yalnýzlýða ýssýzlýkta gözlerimden gülümsememi çalarak onlar senin armaðýnýndý giderken götürmek hakkýndýr hem sen yokken benim de ihtiyacým olmayacak...
HAYIRLI SENELER SEVGÝLÝ DOSTLAR...
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURCAN CANDAR UYGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.