ÜSTADIM
Yine onsuz geçirdin iki gününü,
Unutmadan yürüyorsun sen dününü.
Bütün bu alem duymuþ senin ününü,
Artýk pir tacýný takmýþsýn üstadým.
Ýsmin söylenir olmuþ halep’te þam’da,
Artýk incitmez seni kederde gamda.
Bir kývýlcým dahi olmasa bu çamda,
Sen ateþinle neler yaktýn üstadým.
Aþký idraksizler sana yar olmamýþ,
Þevkle arasalarda sen gibi bulmamýþ.
Bunca kelama saç bile yolmamýþ,
Yinede af ile bakmýþsýn üstadým.
Aþkýn adýný sen koymuþtun tek hece,
Kaðýda dökmüþtün onu gündüz gece.
Þiirlerin çorak kalplerde bilmece,
Sen kurak çöllere akmýþsýn üstadým.
Yarinin bir sözü yaralamýþ seni,
O her gördüðüne karalamýþ seni,
Oyuncak sanarak paralamýþ seni.
Sen ise mücevher olmuþsun üstadým.
Kabe’ndeki sanem’inide yýktýlar,
Gönlündeki ateþi tekrar yaktýlar.
Hep ikrarla kapýyý vurup çýktýlar,
Sen gidene deðer olmuþsun üstadým.
Hadi git diyerek kovdun bir zamanlar,
Þimdi dizine vurma boþtur amanlar,
Kül olurmuþ aþk ateþiyle yananlar,
Sen yüreklere kar olmuþsun üstadým.
Bu þiirim kalýr artýk sana baki,
Seni anlatmaya kalem olmaz kafi.
Sen kalplere taht kurmuþsun Cemal Safi,
Ve sen bilinmez sýr olmuþsun üstadým.
Hannan Uðurlu(ABDÜL)
Deðerli üstadým Cemal Safi’ye ithafen yazdýðým þiirdir...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.