SİYAHA BOYADIM GÖZLERİMİ

Dün, boyadým gözlerimi siyaha
Yas düþmüþ saksýda çiçekler solgun
Umut kalmamýþ yollarda
Çýplak ayaklý çocuklar burunlarýný çekiyor
Ýçten kanayan yaralarý el sallýyor mutluluða
Bir ana sevgi dilenmekte merhamete
Göðüslerinden yarýný emzirmekte yavrusuna

Dün, boyadým gözlerimi siyaha
Kara kara babalar gördüm
Aþ bitmiþ ocak tütmez gönüllerde
Sýrtlarý kambur
Taþýnmaz yükler omuzlarda
Saklamýþ ekmeði midesinde
Eli boþ gözleri yaþlý...

Dün, boyadým gözlerimi siyaha
Çýktým gökyüzüne
Seyrettim alemi
Zamana olta atmýþ insanlar gördüm
Sýra sýra dizilmiþ kurþun sýkmakta ömürlerine
Boþluk içinde sortiler atmaktalar derya ya
Yüzme bilmeden balýk olmaya
Hoþgörüsüz insan olmaya çalýþmaktalar...

Dün, boyadým gözlerimi siyaha
Yarýnlar gördüm kara çarþaflar içinde
Gelecek gördüm uzun sakallarda asýlý
Si mgeleþmiþ, saçlarý içinde saklý bayraklar gördüm
Herþeyi kendince yorumlayan alimler,
masasýnda hesap makinesi olan hocalar gördüm...

Dün, boyadým gözlerimi siyaha
Geçtim aynanýn karþýsýna
kendimi gördüm
utandým
kapadým gözlerimi...


Volkan KISACIK

Sosyal Medyada Paylaşın: