Nefret İle Bilemem
Her gafile bir cevap vermesine veririm,
Lakin bakarým adam sureti haktan mýdýr?
Davetsiz misafiri kürek ile kürürüm,
Bakarým geçmiþine asil bir kökten midir?
Laf kalabalýðýný yapmasýný bilemem,
Mahalle cazgýrlarý yapýyor zaten bunu.
Körelmiþ býçaðýmý nefret ile bilemem,
Kan davasýna döner korkarým bunun sonu.
Boþ sözlerle insaný esir etmek reva mý?
Heyhat ki bir zavallý dalaþýp durur oldu.
Paranoyak bir beyin derdimize deva mý?
Damlattýðý sirkeyle ömürlük küpü doldu.
Her edibin kendince vardýr yoðurt yiyiþi,
Sen kendini fazlaca büyük görürsün belli.
Býrak be arkadaþým býrak kavga, didiþi,
Bayat yumurtalarý zer’e bürürsün belli.
Laf cambazlýðýnýn adýna sanat deme,
Senin yaptýðýn iþin âlemde hasý vardýr.
Her önüne konaný nimet sanarak yeme,
Yediðin lokmalarýn mikrobu, pasý vardýr.
Þairler þiirlere yorum yapýyor diye,
Neden kýskanýyorsun söyle ey Ulu Üstad?
Yorum yapmayanlarý hor görüyorsun niye?
Gün aþýrý herkese küfür sayarsýn mutad.
Bir Donkiþot misali saldýrma deðirmene,
Deðirmenin kanadý çarpar baþýný yere.
Dolanýrsan ip gibi dönüp duran kirmene,
Sonra engin ruhunda açýlýr yara, bere.
Bu sözleri söylemek yakýþmaz bana dostlar,
Fakat hiç istemeden düþtüm bir cendereye.
Özü granit olan sýzýp, akýþmaz dostlar,
Özü akýþkan olan akar gider dereye.
Çok gördük senin gibi martaval sallayaný,
Üç beþ yýllýk dünyadan kaybolup da gittiler.
Kýrýk dökük sözleri boyayýp allayaný,
Edipler küme küme önlerinde güttüler.
Benim sana tavsiyem þöyle bir bak mazine,
Havada kaç kez takla atýyordun görürsün.
Aðzýndan dökülmeden dikkat kesil sözüne,
Unutma ki kabirde bedelini verirsin.
Yazýk ki beceremem öyle süslü yazmayý,
Belki zaman gelirde öðretirsin bana da.
Taþlara çalýyorsun elindeki kazmayý,
Vur ey ulu þairim biraz senden yana da.
28.12.2011 Kütahya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüdaverdi ER (Hüdai) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.