/Fýtratýný düþündüm; acep neye benzersin? Yer altýnda bekleyen ya elmas,ya da zersin/
Birbirlerine geçmiþ, salkýmdaki habbesin. Dünyamýzýn çatýsý masmavi gök kubbesin. Ruhani rüyalara dalýp çýkamadýðým, Pýhtýlaþan kan mýyým, kalbe akamadýðým. Aklým ermez inanýn; bende yürek deðirmen Ve ruhum yumak yumak dert eðiren bir kirman. Teselli mi edecek, rüyalarým kördüðüm. Ne aklýmda kaldýlar, ne de çýktý gördüðüm. Farkýna varamadýn ipotekli yarýným Olup da o yârime diyemedim yârin’im.
Uzakta durma, gel bak damar damar topraða. Hangi sýrla bilinmez can veriyor yapraða. Gir besmele diyerek, oku anla kitapta, Ezeliyle varlýðý, var etmiþ tek hitapta. Nazarý rahmet olan, gazabýndan kaçýlan, Merhamet deryasýyla kullarýna açýlan, Kapý kapý üstüne kilitleyip melunu, Kurtarýr zalimlerden maðdur olan kulunu. Bel baðlama rüyaya; ne pembe, ne mavisi, Ýnanki, çare olmaz; boþuna tedavisi.
Geziyorken bu sabah gördüm ýþýyan nemin, Billurlaþmýþ cemali yansýyordu þebnemin. Kekremsi tadý ile aldým ham kokusunu, Ellerimle dokundum, fark ettim dokusunu. Uçarak yok olmamýþ, gitmemiþti pütürü. Güneþi gören gülün açýyordu bu türü. Baðdaki al güllerin gözyaþlarý þifaymýþ, Melekler seher vakti onlara týlsým yaymýþ. Öyle derdi hep nenem, o sebeple sülalem Eker durur boyuna faydalansýn el âlem.
Eskilerin bulduðu derde deva emleri, Þefkati bol dedemin yaptýðý merhemleri Birden aklýma geldi hercai bakýþlarýn. Onca eziyetine aldýrmayýp kýþlarýn, Þiddetiyle boðuþup baharýn eþiðinde Yazý bir bebek gibi salladým beþiðinde. Buz tutan pencereden gördüm daðlar puslanmýþ. Uzakta donmuþ gölün arkasýna yaslanmýþ. Her þeyi ince ince kalbim ile fikr’ettim. Her zaman ve her yerde ALLAH’ýma þükrettim
/Rabbimin inayeti, sonsuzdur dirayeti; Herþey o’nun emrinde söyler her bir ayeti./
NÝLÜFER SARP___________KASIM.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sarp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.