Nasýl da gelip girdin hayatýma sormadan. Dünyamý aydýnlatan güneþ, ay, yýldýzýmsýn. Duramam bir an bile sevgi ile sarmadan. Hasret ile kavrulan yüreðimde sýzýmsýn.
Yýl ikibin onbirde sanki çýkmýþtým aya. Rüya mýydý, gerçek mi; uðraþtým anlamaya Aþk ile çoþtuðumuz günleri saya saya Kalbimde yaþattýðým inan ruh ikizimsin.
Öksüz gecelerimde yazdýðým þiirleri, Sevda girdabýndaki o çýlgýn nehirleri, El ele gezdiðimiz o ýssýz þehirleri, Sokak sokak dolaþýp aradýðým izimsin.
Haber saldým rüzârla yürekten duy çaðrýmý. Tabibler dindiremez sol yandaki aðrýmý. Aþkýnla yana yana küle dönen baðrýmý, Kor ataþe çeviren hiç sönmeyen közümsün.
Biz zamana hapsolan prangalý bir tutsak. Bitse hasret hicraný söküp uzaða atsak. Yakalayýp vuslatý hayata neþe katsak Yaþanan her mevsimde baharýmsýn, yazýmsýn.
Algýlayýp alemi mana kattýðým günde Sen geldin ki þehrime, her þey rabbin indinde Bilinen bir gerçektir sanki þair rindinde Ýki elim, dizlerim, sen gördüðüm gözümsün
Ruhuma sahip olan aþkýmýn divanesi Sana her dem açýktýr kalbimim kâþanesi Fethettin içdünyamý gönlümün yegânesi Yaþadýðým her günde neva çalan sazýmsýn
NÝLÜFER SARP__________20.ARALIK.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sarp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.