"Ýhtiyar deyip geçme, evlat bizler de gençtik,
Ne tufanlar atlattýk, ne tufanlardan geçtik
Doya doya yaþadýk gençliðini, her anýn
Gün oldu, anasýný sattýk kahbe dünyanýn
Bizim de baþýmýzda esti kavak yelleri,
Her sevgide titredi gönlümüzün telleri
Münbit yüreðimizde nice aþklar büyüttük
Dumanlý daðlar gibi bazen gam olduk tüttük
Þiþe þiþe þaraplar içtik meyhanelerde
Sözde vefa aradýk, biz de peymanelerde...
Umurumuzda deðil , para, pul,kadýn sesi,
Yeter ki, yanýmýzda olsun bir dost nefesi
Ömür bu, gelip geçer, asla dur durak bilmez,
Üzülmek boþunadýr, kader gözyaþý silmez
Sizde de bu heyecan, yýllar sonra dinecek,
Size de elbet bir gün "Eski toprak" denecek
Feleðin çarký döner, öðütür tüm yýllarý,
O zaman hatýrlarsýn sen de bu ihtiyarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.