Önce, Ýçlerindeki çocuða kýydý insanlar, Sonra birbirlerine. Savaþlar, Hem araç, hem amaç oldu, Zaptetmek bahþetmeye üstün tutuldu. Hýrs, tamah aldý, yetinmenin yerini. Yenilende kin büyüdü, yenende gurur, Ve barýþ unutuldu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
itahtacioglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.