TUTTUM ELLERİNDEN,,,
Dilimde ezgim’din mýrýldandýðým,
Gece uykularda sayýkladýðým.
Meðer gerçekmiþsin,bir düþ sandýðým,
Ümit kalmamýþken çýktýn karþýma.
Adýný dilimden düþürmediðim,
Gel artýk bir yerden çýk gel dediðim.
Her köþe baþýnda yol beklediðim,
Bir gün batýmýnda çýktýn karþýma.
Nerde idin sol tarafým erirken,
Kaderime küsmüþ boyun bükerken.
Bir enkaz dibinde ölüm beklerken..!
Yetiþtim dost deyip çýktýn karþýma.
Tutup ellerimden çekip çýkardýn,
Beni o harabe halden kurtardýn.
Ölümü beklerken en Son duamdýn,
Umudum bitmiþken çýktýn karþýma.
TÝRYAKÝ uzandý elini tuttu,
Karþýsýnda duran son bir umuttu.
Baþýmda dolanan kara buluttu,
Tufana dönmüþken çýktýn karþýma.
27 Aralýk 2011
21.35
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.